aisson

aisson
(è-son) s. m.
Terme de marine. Petite ancre à quatre bras.

Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré. . 1872-1877.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Regardez d'autres dictionnaires:

  • OCCITANIA — vulgo le Languedoc, provinc. Galliae, intermare Mediteraneum ad meridiem, et montes Arvernos ad Septentrionem Rhodanô in Provincia et Delphinatu in Ortum separatur, Guiennam ad Occidentem habet. Catello prima Narbonensis est, in divisione Galliae …   Hofmann J. Lexicon universale

  • finir — vt. , achever, terminer ; cesser, arrêter ; conclure (une lettre, un écrit) : f(e)ni (Aillon V., Billième | Chambéry.025c), fini (025b, Aix.017, Albanais.001B, Annecy.003, Combe Si.018), C.1 ; feûrnir (Montricher.015b), fornêtre (Thônes.004),… …   Dictionnaire Français-Savoyard

  • haïr — vt. , détester, en vouloir terriblement à : hahi gv.3 (Albanais.001, Alex.019), âyi (Arvillard.228), C.1 ; ê volai tariblyo à (001) ; ê n avai grou kontro <en avoir gros contre> (001). C.1 Ind. prés. : (je) ha aisso (001), ayaisso (019) ;… …   Dictionnaire Français-Savoyard

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”